SuperPantanal

Hallo allemaal

Van Rio zijn we via een prachtige busrit van 28 uur naar Corumba gegaan. Daar hebben we een toertje geboekt om de Pantanal in te gaan, een wetland ter grootte van Frankrijk. Het is nu het droge seizoen, hierdoor verzamelen veel dieren zich rond de poeltjes water die overblijven, wat het perfect maakt voor dieren spotten.

We waren een beetje bang van tevoren dat het zou tegenvallen omdat we de touroperator niet helemaal vertrouwden. Onze gids Carlos bleek echter super in het spotten van dieren en rende zelfs op blote voeten achter een coati aan het dichte struikgewas in. Bebloed maar met het beest in de handen kwam hij terug, dat is nog eens overtuiging. Maar we vonden het zielig dat hij oppakte, ze waren bang dus hadden we gevraagd of hij dat niet meer deed.

Het bleek ook echt een paradijs, we hadden veel geluk want hadden veel verschillende en ook veel dieren gezien. Bijvoorbeeld een gordeldier, 2 reuzenmiereneters, roze lepelaars, vele arenden en gieren, tijgerspin, 10 brulapen (eindelijk gezien), veel toekans, rode ara´s en de zeldzame blauwe ara, een tapir (zo groot als een ezel!), ruim 100 krokoodillen, zo´n 80 capibara´s, herten, jabiru ooievaars (joekels van beesten), meer dan 100 herten, een rog, marters, veel vogels. Opvallend waren een meertje met zo´n duizend kleine ooievaars (ja echt) en geloof het of niet maar er lopen daar emoes rond (soms in groepen van 10-15!!!). Wel gaaf allemaal dus.

Behalve de dieren verbleven we op een fazenda, een grote ranch. Deze had 2000 koeien, en gigantisch veel koeien. De meeste fazenda´s daar zijn nog groter. We kregen zo ook nog wat van het echte cowboy (pantaneiros heten ze daar) leven mee. De koeien worden daar nog met de hand gemolken (en alleen als ze kalfjes hebben, ze zijn vooral voor het vlees). Zo heb ik mijn eerste koe gemolken en kan me dan ook nu pas een echte kamerikse jongen noemen.

De pantaneiros zijn met hun paard op pad om de koeien te hoeden, en ze slachten de koeien ook zelf. Apart leventje wel, zo op de savanne. Alleen rijst en bonen worden ingevoerd, verder komt al het eten van de fazenda zelf vandaan. Interessant om te horen hoe de natuur de fazenda beinvloed, bijvoorbeeld een jongetje dat vorig jaar nog is gedood door piranhas. We zagen zelf nog een paard dat door een slang was gedood. Verder hebben we eindelijk een piranha gevangen, en deden we nog een paardrijtripje. Mijn paard heette Romario en maakte zijn naam helemaal waar. Hij was zo lui dat er steeds op gewacht moest worden. Tenslotte was er een jong hertje op de fazenda die zijn familie had verloren, die we s ochtends de fles melk mochten geven. Wat natuurlijk heel erg leuk was. Als dank likte hij mijn gezicht en handen :) Zo zie je ik ben nu echt een volgroeide boer.